MEI 2025
Het ergste scenario denkbaar...
Afgelopen maart heb ik een afscheid vastgelegd. Het afscheid van een jongen van 16 jaar die door een tragisch ongeval om het leven kwam. Dit soort dagen zijn extra verdrietig voor alle betrokkenen, ook voor mij als fotograaf. We zijn tenslotte allemaal mensen.
Deze keer was het voor mij een hele zware dag. Zwaar omdat ik ook buiten mijn rol als afscheidsfotograaf bij deze uitvaart aanwezig zou zijn. Thijs was een goede vriend van mijn dochter. Hij was ook de kartrekker van CV Goei Geknoei waar mijn kind en haar vrienden allemaal lid van zijn. Het overlijden van Thijs heeft ons allemaal tot diep in onze ziel geraakt en gebroken, zeker deze kinderen zijn door dit ongeval en het verlies van Thijs in een proces van diepe rouw en verwerking beland.
De ouders van Thijs zijn gebroken mensen, maar hebben zich ware strijders getoond tijdens deze gitzwarte periode. Mijn allerdiepste respect voor deze mensen die zich ook tijdens hun eigen proces zo ontzettend bekommerd hebben over het welzijn van anderen.
Het was voor mij dan ook een niet meer dan logisch iets dat ik voor deze mensen alles vast ging leggen wat er gaande was buiten hun deur.
Ik heb een dorp in zwarte rouw gezien. Een dorp waar overal de vlag halfstok hing, waar herdacht werd, waar mensen samenkwamen om hun verdriet te delen. Ik heb de kracht van samenwerken gezien toen ik in de bouwhal kwam (normaal worden daar de carnavalswagens gebouwd) In deze bouwhal waren ontelbare mensen aanwezig die met vereende kracht de laatste rit voor Thijs bouwden in de vorm van zijn eigen carnavalswagen.
ik ben aanwezig geweest bij de herdenking in de BAVO kerk waar honderden lichtjes werden neergezet en was er stil van. Stil zoals het hele dorp stil was.
De dag van het afscheid ben ik eerst even bij de familie geweest. Ook deze dag heb ik ouders gezien die zo ontzettend sterk zijn. Met een heel dubbel gevoel heb ik ieder detail van deze dag vastgelegd. Ik heb mezelf door de camera laten kijken zodat ik me af kon sluiten om voor deze familie een zo mooi mogelijke herinnering te maken. En wat was het indrukwekkend....
Achter de carnavalswagen liepen honderden mensen richting de Lambertuskerk om Thijs de laatste eer te bewijzen. Honderden mensen waren stil.
Bij de rotonde richting de kerk waar het standbeeld van de Haaykaanter op staat, stonden tientallen mensen met gekleurde fakkels om ook. hier de laatste groet te brengen. De bloemstukken waren ontelbaar en de kar was prachtig.
Deze dag was in mijn ogen het allermooiste afscheid dat ze Thijs hadden kunnen geven en ik ben blij dat ik er deel van heb nogen uitmaken door iets moois voor zijn ouders heb kunnen doen waar ze ooit met liefde op terug kunnen kijken. Dit zijn de momenten dat ik blij ben met mijn keuze afscheidsfotograaf te worden. Dit zijn de momenten waarop je echt iets waardevols kunt maken voor mensen en mensen wellicht kunt ondersteunen in hun proces.
Pas met het bewerken van de foto's kwam voor mij het verdriet van deze dag. Dan ben je opeens weer een mens en niet alleen de fotograaf...
Rust zacht lieve Thijs 🖤
*25 augustus 2008 - † 7 maart 2025
* onderstaande foto met pastoor Jochem is geplaatst met toestemming van de familie en Jochem zelf.
Maart 2025
Nou, het is zover... mijn website die speciaal is gemaakt voor rouwfotografie staat online. Er komt een hele leuke, spannende tijd aan voor mij nu.
Ik ben intussen al best een poosje bezig met fotoreportages maken van periodes van rouw. Van uitvaarten, afscheid en verbondenheid van mensen. Ik merkte bij mezelf dat ik hier heel veel energie van krijg, met name wanneer ik zie dat mensen zo blij zijn met de foto's en dat deze foto's helpen met het proces van verwerken van het verlies van een dierbare.
Omdat ik ook bij mezelf merkte dat ik het geen fijn idee vond dat deze tak van fotografie op mijn regulier website staat, tussen foto's van blije kinderen en puppy's, besloot ik mijn fotografiebedrijf te splitsen in 2 delen. Een portret gedeelte en een afscheid gedeelte. Vandaar deze website.
Via via ben ik in contact gekomen met Boukje Canaan. Boukje is een hele bekende en uitstekende afscheidsfotografe die werkelijk alle aspecten van het vak al kent. Zij leidt ook mensen op tot afscheidsfotograaf.
Ik heb nu een aantal keren met haar gesproken en denk dat ik ontzettend veel kan leren van haar, dus heb ik besloten bij haar de officiële opleiding te gaan volgen. Ik ga hiermee beginnen in mei.Het eerste deel van deze opleiding is een heuse asverstrooiing die in scène wordt gezet op een zeilschip. Ik heb de grote eer hierbij aanwezig te mogen zijn!
De foto's die hier gemaakt worden, zal ik zeker delen!
Ik ga mijn uiterste best doen deze pagina een beetje bij te houden met bloggen over dingen die ik meemaak en hoop dat langs deze weg het vak afscheidsfotograaf een beetje onder de aandacht komt. Het is vooralsnog niet standaard, maar dit is wel iets dat steeds vaker voorkomt.
Voor nu, bedankt voor het bezoeken van deze site en voor het lezen van dit verhaal!
Liefs Mandy 🌹
Reactie plaatsen
Reacties
Je bent mens en afscheidsfotograaf. Je hebt ze beiden ingezet en kon daardoor prachtig en waardevol werk afleveren.
Dat je voor nog vele families wat mag betekenen als afscheidsfotograaf. Samen laten we zien hoe krachtig en prachtig ook het afscheid mag zijn. Want vergeten hoeft nooit!